“Talip olma”

“Yükünü kaldıramayacağın Kalbe, elini tutamayacağın insana talip olma”

“Varlığının ne kadar yüce olduğunu asla unutma”

Ne zaman ellerini göğe kaldırdığında ve cevap beklediğinde; Unutma en büyük cevap sensin. Sessizce dön içine, keşfet gizli kalmış hazineni. Tüm soruların başladığı ve tüm cevapların verildiği yere dön. Kalbinin derinliklerinde sakladığın bilgeliğe güven. … Bir ağacı düşün; bir tohumdan gelen mucizeye tanık ol. Sende bir tohum olduğunu hatırla; eşsiz bir tohum. Yerinin dolmadığı, varlığının değerli ve vazgeçilmez olduğuna tanık ol. Ve hatırla ihtişam, basit bir tohumdan doğar. Dallar ve yapraklar ve ötesi bir tohumun ekilmesiyle başlar. Biçmek istediğini ek, görmek istediğini hayal et. Varlığının ne kadar yüce olduğunu asla unutma. Bilgelikse yolun, amacınsa kendini keşfe çıkmak çekirdeğine doğru, Sabrı dostun yap; sevgiyi yoldaşın ve güven sonsuzca kalbinin seni götürdüğü yöne….

“Okuyabilene ”AŞK” olsun”

Kalp zor bir dildir..
Ondan düşenleri herkes okuyamaz.
Hani o kadar zordur ki;
Okuyabilene ”AŞK” olsun!!!

“Kalbine dokunmayı bilmiyorsanız”

 

Bir kadının elini ne kadar sıkı tutarsanız tutun, onu
ne kadar güldürürseniz güldürün, önemi yok.
Kalbine dokunmayı bilmiyorsanız ruhuna sahip
olmanız mümkün değildir…

 

“Sadece kalp için hasat zamanı yoktur”

 

Aşıklar sadece daha iyiyi umut etmeyi değil,
onu yapmak için çaba göstermeyi de öğrenirler.
Aşkı sıradan şeylerin tutsağı yapmak, onun tutkusunu almak
ve onu sonsuza kadar yitirmek demektir.

Gerçek sevgi, kimin daha kârlı çıkacağını düşünmeden
bir insana vermeyi düşünmektir.

Engellere üzerinden aşılacak fırsatlar olarak bakarsak
sadece çözüm bulmakla kalmayız,
kendimizin genel sorun çözme yeteneklerimizi de artırırız.

Sevgi yetişmek için en verimli toprağı sunar bize.
Sevgi, eski yaraları açmak değildir, onları kapatmaktır.
Ayağa kalkıp yaşamaya devam etmek demektir.

Kalp; tutkularımızın yaşadığı yerdir.
Çok narindir, kolayca kırılır ama inanılmaz derecede esnektir.
Kalbi aldatmaya çalışmanın anlamı yoktur.
Onun yaşaması bizim dürüstlüğümüze bağlıdır.

Yaşam; sevgiyle de korkuyla da yürütülse her zaman
bir serüvendir. Korku; yaşamın sınırlandırılmasıdır, hayırdır.
Sevgi; yaşamın özgürlüğe kavuşturulmasıdır. “Evet” deyin.

Derdin ne kadar oturmuş, görünüşün ne kadar umutsuz,
yanlışın ne kadar büyük olduğu hiç fark etmez.
Sevgiyi yeteri derecede anlamak hepsini yok edecektir.

Olgun insan, pek çok yol, pek çok çözüm ve
pek çok sonuç olduğunu bilir. Sevgi kusursuzlukta ısrar etmez.
Ama kim olduğumuz ve nasıl davrandığımız arasındaki
önemli ilişkiyi fark etmemizi gerektirir.

Ne kadar akıllı ya da duyarlı olursa olsun
herkesin yanlışlık yaptığını ve herhalde de yapmaya
devam edeceğini görüp bilmek rahatlatıcı bir şeydir.
O yüzden; neden kusurlarımızı kabul edip,
insan soyuna katılmıyor ve rahatınıza bakmıyorsunuz?

Kendilerine inananlar ve yaşadıkları an’a güvenenler
yaşamı en keyifli bulanlardır. Bunlar, geçmişin pişmanlıklar değil,
anıları depolayacak bir yer olduğunu, geleceğin korku değil,
umutla dolu olması gerektiğini öğrenmişlerdir.
Ve bizim sadece günümüze ihtiyacımız vardır.

Sevmekle geçen bir yaşam; asla sıkıcı olmayacaktır.

“SENİ SEVİYORUM” demekten asla bıkmayın ve sakınmayın.

Sadece kalp için hasat zamanı yoktur.
Sevgi tohumu sonsuza dek yeniden ekilmelidir.

Leo Buscaglia

 

“Dua”

 

Dua ederken, ağlarken veya hayal ederken,

gözlerimizi kapamamızın sebebi:

En güzel şeylerin gözle değil,

kalple hissedilmesindendir…

“Zaman durgunlaştırır deli fırtınaları”

Zaman sadece birazcık zaman

Geçici bu öfke, bu hırs, bu intikam

Acılarımız tarih kadar eski

Alışkanlıklarımız bile sıradan..

Deniz dalgalarına eşlik edercesine, mekanın berraklığına güzel yorumuyla eşlik ediyordu Sezen büyülü yorumuyla…

Zaman dedi yaşlı adam..zaman durgunlaştırır deli fırtınaları, yürekteki acıları kabuk bağlayarak saklar derinde..

Gülümseyerek gözlerine baktığımda farkettim,sanki kendiyle konuşuyordu çayından bir yudum alırken.Sustum, devam etmesini geçirdim içimden ve devam etti;

Zaman olur seversin, göz dokunur gözüne, duyguların anlamını farkeder kalbin.Seversin delicesine sevilirsinde, aşk sarar her yanını tüm sıcaklığıyla…ve sen sanırsın hiç bitmeyecek, hep aynı kalırcasına ömrün son anına kadar yaşayacaksın bu aşkı…Bu kadar güzeldir aşkın her anı ,yaşama en güzel köşesinden bakmanı sağlar…Öyle yaşarsın işte,ayrılık aşkı vurana kadar…Usul usul geldimi ayrılık, söylemek isteyipte içinde kalan sözlere esir olursun sanki…Gitme demek istersin aşka kal hep bende kal diyemedinmi hem kendi yüreğini ağlatırsın hemde aşkı…Ne sen tutabilirsin o güzel aşkın elinden ne sevdiğin varsa kaderde ayrılık, iki çift elden kayar gider aşk…

Yüreğin titreme zamanlarına adım atarsın…değişirsin ,sen sen olmaktan çıkmışcasına,duyguların tüm sıcaklığını kaybeder, için üşür ayazda kalmış gibi..Ne kadar kalabalık içinde olursan ol hep yalnızsındır, aklına kalbine sahip çıkmayı başaramassın ikiside senden gitmiş nede olsa.Yalnızlığında rahatça ağlayarak akıtırsın gözyaşlarınla beraber içindeki hüzünleri ,acıyı ve zaman gelir sadece içinden ağlamaya başlarsın.Sen unutmak istercesine sana inat gitmez fikrinden.Gel git günler,ne geri dönen var ne aşkın mutluluğu uğrar kapına, yorulursun…Dinlenmeye ihtiyacın vardır, yeter artık her şey olduğunca bendeyse bende acısıyla,mutluluğuyla unutulmuyorsa unutulmuyor, unutamadığım güne kadar varsın kalsın içimde ne zararı var?..dersin

Zaman nadas zamanı şimdi, dokunmassın duygularına, aldırmassın, içinin acımasını istemessin nihayetinde .Usul usul hayatı farketmeye başlarsın…ve anlarsın aşkı en saf halinde bıraktığını…hem sevmişsin hem sevilmişsin nede olsa , yüreğin gururlanır ,bu gururla saklarsın bu en saf aşkını yüreğinin bir köşesine, buda bir nevi sahip çıkmaktır öylesine yaşadığın güzel aşka..Yeni bir sayfa açılır hayatında ,yaşıyorsun malum…Sende yaşıyorsun ..O çok sevdiğin kadında,kendin içinde onun içinde yeni sayfalar açılmıştır artık…Mutlu olmak istersin başka bir yürekte…Mutlu olmasını istersin onunda kendin olmayan bir yürekte..Ayrılık yazılsada kadere, ömrünce hiç unutmasanda gönül kapılarını kapatamassın hayata.Seversin yeniden sevme hissin terketmemiştir seni.Hiç geçmeyecek sandığın zaman çok yol almıştır sende.Unutulurmu sanırsın , o en saf halinde bıraktığın aşkın?Yardan vazgeçmişsindirde unutulmaz…içinide acıtmaz artık, sadece aklına ger geldiğinde mutluluk bırakır duygularına ve yine gururlanırsın.Vuslatı olmayan özlemler güzelleşir zaman geçtikçe,çünkü bilirsin vuslatı olmadığını..İçinden içinden sevmeye devam edersin, sevmenin kimseye zararı olmadığını bilirsin, sadece içinden,sadece sen bilirsin…Hani öylesindenki hala onunda sevdiğini bilirmişcesine son nefesine kadar…

Eh artık ömrün yaprağı solmaya başladımı zamanda, şöyle bir kendinle konuştunmu usuldan hem hayata karışmanın mutluluğunu yaşarsın hem ayrılığına rağmen o en saf aşkının yüreğinin bir köşesinde yaşadığının mutluluğunu yaşarsın …zaman ilerledikçe acıtmaz seni, hırçınlaştırmaz, ah keşke dedirtmez sadece iyiki sevmişim iyiki hayatımının bir zamanından geçmiş dersin ..mutluluğun izi kalır benliğinde ve yine gurur duyarsın…ve sustu

Unutmak daha doğrusu değilmiydi hayata başka bir yürekte dokunurken demeden ben,

Ben beni sevmeyeni değil beni seveni sevdim usuldan, kimi sevdiğimi kimi özlediğimi bildim ,sadece içimden,yüreğimin bir köşesinden ,kendimi acıtmadan,bir başkasını acıtmadan…sadece bir sözüm vardı ona ”seni sevdiğim sürece nerde olursam olayım,sıladada olsam gurbettede olsam her doğum gününde sesimi duyacaksın” derdim.

Sesimi duyuramadım ama her doğumgününde denizi izleyerek çay içtim bu sevgim için…ve yine sustu

Deniz güzeldi, taş kahve güzeldi, demli çay güzeldi , sezenin büyülü yorumu güzeldi, böylesine yaşlı fakat genç, güzel yüreğin sohbeti hepsinden güzeldi…bu yazıyı noktalarken şu an radyoda dinlediğim şarkıda güzel…

VARSIN ELLER GÖNÜL YARASI KAPANIR SANSIN,KABUĞUN ALTINDA SEVGİLİ SEN KANAYANSIN..

En güzel dil kalbin dilidir..

En güzel dil kalbin dilidir…
O tarafsız, Saf ,Temiz, Katıksız anlatır her şeyi…
Yaşadığının bire bir aynısıdır.
Sevgiyi, Nefreti, Kini, Sevdayı…
Her şeyi…
İnsan oğlunun düşündüğü her şeyi…
Yaşadıgı duyguları,
Dünyasını.
Sadece kendisi bu kadar saf ve temiz yaşar.
Dolu-Dizgin, Hırçın…
Kasırga misali…
Peki biz anlatabilirmiyiz.
Bu kadar rahat,
Açık yüreklilikle duygularımızı…
Sanmıyorum.
Yazıkki çıkarıp gösteremiyoruz içindekilerini.
Kelimelere yükleyemiyoruz onun yaşattıklarını.

Belki akıl,
Belki kalp dayanmaz gördüklerine…
O yüzden;
Sessiz sedasız çırpınışlarıyla,
Sadece ve sadece sana özeldir…
Sadece onun dilinden sen anlarsın…
Senin dilinden o…

O yüzden;
En güzel dilinize ve en iyi dostunuza iyi bakın.

“Tabi halen daha yerindeyse”